De rook van hun pijniging stijgt op tot in alle eeuwigheid, en zij (…) hebben dag en nacht geen rust.
Openbaring 14 vers 11
De wortel van alle rusteloosheid en radeloosheid van de mens ligt verborgen in zijn eigen hart. Sinds zijn val in de zonde heeft hij geen innerlijke rust meer. Het verlangen naar ware vrede laat hem niet tot rust
komen.
De lange geschiedenis van de mensheid toont dat hij al het mogelijke heeft geprobeerd om de verloren rust en de vrede terug te vinden. Maar dat leidt tot niets, zolang iemand niet tot de Heere Jezus komt. Hij biedt, op grond van Zijn offerdood op het kruis alle zondaren ware rust voor het geweten en hart aan.
En als de mensen het aanbod van de Heiland afwijzen? Als ze te trots zijn om zich voor de eens Gekruisigde te buigen, wat dan?
Dan zullen zij – hoe vreselijk is dat! – onverzoend met de heilige God tegen Wie zij hebben gezondigd, de eeuwigheid ingaan. En ook daar zullen ze nooit tot rust komen. Wat een verschrikkelijk lot!
Wat is het toch een dwaasheid om Hem af te wijzen Die alle mensen rust en vrede aanbiedt!
Het dagboek bestellen?
