Toen zei de HEERE tegen Jozua: Sta op, waarom ligt u zo met het gezicht ter aarde?
Jozua 7 vers 10
Het volk Israël was door de Jordaan in het beloofde land binnengetrokken. Het eerste bolwerk op hun weg, de stad Jericho, hadden ze met de hulp van God ingenomen. Daarop volgde een bittere nederlaag, omdat ze dachten dat ze de vijand wel in eigen kracht konden verslaan.
Kennen we zulke nederlagen helaas niet uit ervaring, in ons eigen leven als christenen? Als we van mening zijn dat we zelf wel iets voor elkaar krijgen? Als we door eigen inspanning godvruchtig willen leven? Dat gaat niet. We hebben dagelijks Gods hulp en bijstand nodig. Zonder Hem kunnen we niets. De kracht van de nog steeds in ons aanwezige zondige natuur is sterker dan onze wilskracht. Zo kan het gebeuren dat we net als Jozua verslagen op de grond liggen.
God wilde echter niet dat het volk bij de nederlaag bleef stilstaan. Hij wilde dat de erkenning van schuld werd uitgesproken, zodat Hij met hen verder kon en hun nieuwe moed kon geven. Zo wenst Hij ook met ons te handelen. Als we falen door zelfoverschatting, spreken we dat eerlijk voor Hem uit. Dan richt Hij ons op en leidt Hij ons verder.
Het dagboek bestellen?
