Hij nam de twaalf bij Zich en zei tegen hen: Zie, wij gaan naar Jeruzalem en alles wat geschreven is door de profeten zal aan de Zoon des mensen volbracht worden. Want Hij zal aan de heidenen worden overgeleverd en bespot worden en smadelijk behandeld en bespuwd worden. En zij zullen Hem doden, nadat zij Hem gegeseld hebben en op de derde dag zal Hij weer opstaan.
Lukas 18 vers 31 tot en met 33
Christus was vastberaden op weg naar Jeruzalem en het kruis. Zijn Vader had Hem de opdracht daartoe gegeven; Zíjn wil wenste Hij te vervullen.
Van de zijde van Zijn discipelen vond Hij geen begrip, laat staan ondersteuning. Als wij in moeilijkheden zitten, denken we snel dat we recht hebben op medelijden van anderen. Maar de Heiland dacht niet aan Zichzelf. Door deze aankondiging van Zijn lijden en sterven wilde Hij Zijn volgelingen alleen voorbereiden op wat hen te wachten stond. Hij wenste dat ze dan niet van slag zouden zijn.
Het drong echter niet tot hen door – en toen hun Meester was gekruisigd en begraven, waren ze in verwarring. Deze volkomen Dienstknecht was tot het laatst toe bezorgd om hen, terwijl Hem toch werkelijk een vreselijk lijden wachtte!
Het dagboek bestellen?