Hij kwam in zware zielenstrijd en bad des te vuriger. En Zijn zweet werd als grote druppels bloed, die op de aarde neervielen. En toen Hij van het gebed opgestaan was, kwam Hij bij Zijn discipelen en vond hen slapend van droefheid.
Lukas 22 vers 44 en 45
In Gethsémané had de Heere Jezus een zware strijd te strijden. De verschrikking van het kruis stond voor Hem. Hij aarzelde niet, maar we begrijpen dat het Hem aangreep. – Wat moet het voor Hem zijn geweest dat Zijn discipelen sliepen! Hij had hen meegenomen om wat begrip en ondersteuning te ontvangen. Zijn Vader zond een engel uit de hemel die Hem sterkte, maar Zijn volgelingen sliepen.
Ze sliepen van droefheid. Niet van onverschilligheid. Maar toch! Toen ze iets voor Hem konden betekenen, stond Hij er alleen voor.
Even later lieten ze Hem in de steek. Toen de Heiland Zich gevangen liet nemen, vluchtten ze weg in het donker. Geheel alleen ging Hij naar Golgotha.
En op Golgotha, toen Hij hing aan het kruis, werd Hij ook door God verlaten! Dát was het allervreselijkste. Door het naamloze lijden in die drie uren heeft Hij God geëerd en ons mensen verlost!
Het dagboek bestellen?