Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. Evenzo nam Hij ook de drinkbeker na het gebruiken van de maaltijd.
Lukas 22 vers 19 en 20
De Heere Jezus stelde Zijn avondmaal in met de woorden: “Doe dat tot Mijn gedachtenis”. Hij bedoelde daarmee dat we bij het eten van het avondmaal aan Hem als de Gestorvene denken. We weten uiteraard dat Hij niet in het graf is gebleven, maar is opgestaan en dat Hij nu verheerlijkt in de hemel is. Daar mogen we iedere dag aan denken en ons erover verheugen. Bij het avondmaal gaat het echter om Zijn dood.
Zijn sterven was de afsluiting van Zijn leven als Mens op aarde. Nog nooit had er iemand geleefd die zonder zonde was, die heilig en rechtvaardig was, die in alles God gehoorzaam en toegewijd was geweest. Pas toen de Heere Jezus op aarde Zijn weg ging, zag God een Mens in Wie Hij een volkomen welbehagen vond.
Zijn sterven op Golgotha was het hoogtepunt van Zijn gehoorzaamheid en toewijding. Nóg verder kon Hij niet gaan. Zijn dood was tegelijk ook het dieptepunt van Zijn lijden. Nóg groter kon Zijn lijden niet zijn. Daaraan denken we!
Het dagboek bestellen?
