Pilatus dan kwam weer naar buiten en zei tegen hen: Zie, ik breng Hem tot u naar buiten, opdat u weet dat ik geen schuld in Hem vind (…) Toen leverde hij Hem dan aan hen over om gekruisigd te worden.
Johannes 19 vers 4 en 16
De arts Friedrich J. Haas in Moskou sprong zowel bij de minister van justitie als bij de tsaar in de bres voor een ter dood veroordeelde die hij voor onschuldig hield. Ten slotte wendde hij zich tot de metropoliet, het hoofd van de russische Kerk. Maar ook deze zei: ‘Wie veroordeeld wordt, moet wel schuldig zijn’. Haas reageerde: ‘Eminentie, u bent Jezus Christus vergeten!’ Daarop werd de man begenadigd.
De veroordeling van Jezus Christus was niet een gerechtelijke dwaling, maar een gerechtelijke moord. God liet toe dat Zijn Zoon zo stierf. Waarom? Omdat Hij als de Onschuldige de straf van talloze schuldigen op Zich wilde nemen!
Hij ging in de dood om vele mensen van hun zonden en het eeuwige oordeel te verlossen, maar moest daarvoor Zelf het oordeel dragen, omdat God geen enkele zonde door de vingers kan zien. Ja, Christus stierf onschuldig, voor schuldige mensen, zoals u en ik!
Het dagboek bestellen?
