Wie bereidt voor de raaf zijn voedsel, als zijn jongen om hulp roepen tot God, als zij ronddwalen omdat er geen eten is?
Job 39 vers 3
Krokodillen leggen eieren. Die begraven ze in het zand. Als de kleintjes net tevoorschijn komen, zijn ze een lekker hapje voor roofdieren. Daarom maken de jonkies eerst een kwakend geluid. Dan graven hun moeders de nesten uit en brengen hun kroost veilig naar het water.
Gods schepping is wonderlijk! Hij vat het piepen van jonge raafjes op als een roepen tot Hem, hun Schepper.
Zal Hij dan niet letten op het bidden van mensen? Het is zo’n geweldige troost: als we tot Hem bidden, kunnen we er volledig zeker van zijn dat Hij naar ons luistert. Ook al bidden er een miljard mensen tegelijk, Hij hoort elk van hen heel persoonlijk.
Zeker als een mens tot God roept vanwege de nood van zijn zonden, staat het als een paal boven water: dat gebed verhoort Hij. Juist omdat Hij zo graag vergeeft en met Zichzelf verzoent, zal Hij zo’n roep om hulp nooit onbeantwoord laten. Zo iemand neemt Hij in liefde aan als Zijn kind.
Het dagboek bestellen?