Toen het nu avond was op die eerste dag van de week en de deuren van de plaats waar de discipelen bijeenwaren, uit vrees voor de Joden gesloten waren, kwam Jezus en Hij stond in hun midden en zei tegen hen: Vrede zij u! En nadat Hij dit gezegd had, liet Hij hun Zijn handen en Zijn zij zien.
Johannes 20 vers 19 en 20
Het was de opstandingsdag. De Heere Jezus had in de vroege ochtend het graf verlaten. De discipelen hadden vastgesteld dat het graf leeg was, maar konden nauwelijks geloven dat Hij werkelijk was opgestaan. Hij had het hun van tevoren duidelijk en meermaals gezegd, maar dat was niet doorgedrongen.
Nu zaten ze bij elkaar. De deur was op slot. Ze waren bang dat zij anders ook gehaald zouden worden om ondervraagd, gekweld, opgesloten en misschien zelfs gedood te worden. Opeens stond hun Meester tussen hen. Hij stond in het midden en kondigde vrede aan: “Vrede zij u!”
Vrede? Ja, vrede met God. Hoe? Door het kruis. Dáárom toonde Hij hun Zijn handen en Zijn zij. Daarin waren de tekenen van het kruis te zien. Het kruis was nodig om die vrede te bewerkstelligen. Alleen door Zijn sterven kon Christus vrede maken. Voor Zijn kruis prijzen we Hem tot in eeuwigheid!
Het dagboek bestellen?