Laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.
Hebreeën 12 vers 1 en 2
Twee jongens speelden in de sneeuw. Die was net gevallen. Ze deden een wedstrijdje wie het rechtste spoor van voetstappen in de sneeuw kon maken. Sem zette voorzichtig de éne stap na de andere, terwijl hij heel nauwkeurig naar zijn voeten keek. Timo liep gewoon rechtdoor, terwijl hij strak naar een boom keek waar hij naartoe wilde. ’t Ligt voor de hand: Timo won met glans.
Waarom is onze geloofsweg zo kronkelig? Het lijkt soms de éne bocht na de andere. Soms moeten we zelfs een stukje terug om weer op het goede spoor te komen. Hoe kan dat? Dan hebben we het oog niet op de Heere Jezus gevestigd! Het is nodig dat ons hart op Hem gericht is. Dat we aan Hem denken. Dat we verlangen Hem in alles te volgen.
Als we naar de mensen om ons heen kijken, worden we door hun gedachten beïnvloed. Dan gaan zij bepalen wat we doen. Als we naar onze Heiland en Meester opzien, leven we volgens de wens: ‘Wat wilt U dat ik doe?’ Dat maakt onze wegen recht en gezegend!
Het dagboek bestellen?