U, HEERE, blijf niet ver weg; mijn sterkte, kom mij spoedig te hulp.
Psalm 22 vers 20
Een 80-jarige man in Australië moest even een boodschap doen. Hij stapte in z’n auto en reed naar de supermarkt, maar verdwaalde. Pas acht uur later en 600 kilometer verderop zette hij de wagen aan de kant van de weg. Hij belde de politie om hulp. Waarom hij niet eerder aan de bel had getrokken, wilden de agenten graag weten. Och, hij hield wel van autorijden, gaf de man aan die een beetje een verwarde indruk maakte.
Zó lang wachten om hulp in te schakelen, kan ook fout aflopen. Als het gaat om de nood waarin we zitten door onze zonden, is elk uitstel levensgevaarlijk. Want wat gebeurt er als een mens zich morgen tot God wil bekeren, maar de dag van morgen niet haalt? Dan is hij voor eeuwig te laat! Dat is afschuwelijk. Zo iemand zal zichzelf dat nooit vergeven. Daarom is het noodzaak het op dit moment met God in orde te maken. Nu Hem om hulp te roepen. Je zonden op dit ogenblik te belijden.
God kómt dan spoedig, ja, onmiddellijk te hulp. Hij vergeeft alle zonden en scheldt iedere schuld kwijt. Je wordt dan gerechtvaardigd en Zijn kind!
Het dagboek bestellen?