Het gebeurde nu, toen zij van die soep aten, dat ze het uitschreeuwden en zeiden: Man Gods, de dood is in de pot!
2 Koningen 4 vers 40
In Japan wordt graag kogelvis gegeten. Die moet enorm lekker zijn. Ze zijn dan ook peperduur. En er zit één maar aan het verhaal: deze kogelvis heeft een dodelijk gif in zijn organen en huid. Eén vis heeft genoeg gif om dertig mensen te doden. Als je hapje niet goed is schoongemaakt, ben je binnen een paar seconden dood. Alleen speciaal opgeleide koks mogen hem daarom bereiden.
De profeet Elisa gaf zijn knecht opdracht om een grote pan soep te koken voor de ‘profeten in opleiding’. Eén van hen plukte vruchten in het veld en deed die bij de soep. ’t Was puur gif. Toen ze de soep aten en misschien de maagkrampen al voelden opkomen, schreeuwden ze van bangheid. Ze dachten dat ze zouden sterven. De profeet bracht de oplossing.
Wij mensen zijn allemaal vergiftigd. Beter gezegd: we hebben onszelf vergiftigd. Want het zijn onze eigen zonden waardoor we het eeuwige oordeel hebben verdiend. De ware Profeet – de Profeet met een hoofdletter: de Heere Jezus Christus – kwam met de oplossing. Hij stierf in onze plaats. Wat een liefde!
Het dagboek bestellen?