Toen Mozes zijn hand uitstrekte naar de hemel, kwam er een dikke duisternis in heel het land egypte, drie dagen lang. Zij zagen elkaar niet, en drie dagen lang stond niemand op van zijn plaats.
Exodus 10 vers 22 en 23
Windmolens worden steeds groter. Twee jaar geleden werd de – toen – grootste ter wereld onthuld. Met een hoogte van 187 meter is hij zelfs twee meter hoger dan de Euromast in Rotterdam. De drie bladen van de turbine zijn 80 meter lang. Ze wegen elk 35.000 kilogram. Het gevaarte is goed voor een vermogen van 9,5 megawatt, voldoende voor 8300 huishoudens.
Zo blijft het licht tenminste branden. We vinden het zo normaal: je drukt op de knop en het licht floept aan. De negende plaag in Egypte bestond uit drie dagen diepe duisternis. Dat moet vreselijk zijn geweest! Ze zagen niets, helemaal niets. En niemand wist van tevoren hoe lang het zou duren. Zou het nog wel ooit licht worden?
Aan de duisternis in de hel komt géén einde. Dát is pas erg. Een kwelling die nooit ophoudt! En wat het misschien nog erger maakt: de mensen daar zullen weten dat het hun eigen schuld is, hun verdiende loon. En, minstens zo erg, ze zullen weten dat ze er zijn, omdat ze Gods aanbod van genade niet wilden.
Het dagboek bestellen?