Er is niemand die goeddoet, er is er zelfs niet één. Hun keel is een open graf, met hun tong plegen zij bedrog, addergif is onder hun lippen.
Romeinen 3 vers 12 en 13
Zo af en toe komt het aan het licht. Dan loopt weer iemand tegen dezelfde lamp. Zo was het in november 2018 in Rusland weer raak. Een man had het overlijden van zijn moeder verborgen gehouden. Hij genoot van haar pensioen, zeventien jaar lang. Toen kwam het bedrog uit. Hij werd aangeklaagd en mocht beginnen met terugbetalen.
Waarom plegen mensen toch steeds weer bedrog? Het komt toch altijd uit? Het antwoord op deze vraag wordt in de dagtekst gegeven: bedriegen zit in de aard van de mens.
Dat is voor onze trots een pijnlijke boodschap. Velen vinden zichzelf juist heel goed en zeker eerlijk. Toch is dat Gods beoordeling.
Het is werkelijk nodig om eerlijk te zijn. Vooral en allereerst: eerlijk tegenover God. Om voor Hem te erkennen dat we gezondigd hebben en schuldig staan. Voor Hem kunnen we sowieso niets verbergen.
Verder is het ook noodzakelijk dat we naar onze medemensen toe eerlijk zijn en ons ver houden van bedrog.
Het dagboek bestellen?