Loof de HEERE, mijn ziel, en al wat in mij is, Zijn heilige Naam. Loof de HEERE, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden.
Psalm 103 vers 1 en 2
Op de A5 reed een slingerende auto. Anderen zagen dat de man achter het stuur onwel geworden was. Iemand ging ervoor rijden en remde zachtjes. Zo werd de auto geleidelijk tot stilstand gebracht. De schade was niet al te groot. Er werd een ruit ingeslagen om eerste hulp te kunnen verlenen. Een ziekenwagen bracht de man daarna naar het ziekenhuis.
Dat is toch prachtig: op zo’n wijze iemand te kunnen helpen en misschien wel zijn leven te redden! Wat zal die man dankbaar zijn geweest!
Zijn wij dat ook? Wij zaten heel wat dieper in de problemen. Bij ons stond niet alleen ons leven op het spel. Nee, we waren voor de eeuwigheid verloren. We hadden door onze zonden de hel verdiend. Om ons daarvan te redden, ging Jezus Christus naar het kruis. Hij was bereid, uit liefde, om onze zonden op Zich te nemen. Hij onderging daarvoor de straf. Zo heeft Hij ons gered van de eeuwige poel van vuur. – Zijn we daar wel dankbaar voor? Prijzen we Hem iedere dag voor dat grote offer dat Hij bracht? Vergeten we die weldaad nooit?
Het dagboek bestellen?