Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden, verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel.
Psalm 94 vers 19
Misschien hebben we het afgelopen jaar wel moeilijke perioden gehad waarin onze gedachten voortdurend door ons hoofd maalden. Ondanks de enorme hoeveelheid gedachten veranderden de omstandigheden niet. Er leek geen uitweg te zijn. Alles waaraan we steun dachten te hebben, viel weg. Uiteindelijk moesten we dan erkennen dat we aan het einde van ons kunnen waren.
Wie zó ver gekomen is, is gezegend! Want op dat punt aangekomen, wendt hij zich in zijn nood tot de levende God. Hij weet dan Degene te vinden Die als Enige werkelijk kan helpen en redden.
Als hij aan de voeten van God is neergeknield, wordt hij niet meer door zijn vele gedachten gekweld, maar stort hij zijn hart voor Hem uit. Op dat moment wordt hij verkwikt. Gód vertroost zijn ziel! Deze troost kan geen mens geven, want ieder is zwak en hulpeloos, ook al denken we soms van niet. God is de Almachtige. Alles staat Hem ter beschikking. Hij verlicht niet allereerst de uiterlijke omstandigheden, maar tilt onze harten op tot Hemzelf. Dat geeft ons nieuwe kracht!
Het dagboek bestellen?