Waarom ziet u wel de splinter in het oog van uw broeder, maar merkt u de balk in uw eigen oog niet op?
Mattheüs 7 vers 3
Eind mei 2016 deed de politie in Berlijn 24 uur lang via Twitter verslag van al haar werkzaamheden in de stad. Gewapende roofovervallers, vechtende kemphanen en listige oplichters – ze kwamen allemaal voorbij. In de nachtelijke uren werd een dronken man opgepakt en meegenomen naar het bureau: hij stond op een druk punt het verkeer te regelen.
Hoe menselijk: anderen aanwijzingen geven hoe ze moeten handelen, terwijl het bij jezelf niet deugt! Dat is een gevalletje ‘splinter en balk’.
Het probleem is dat we vaak met onszelf zo tevreden zijn. Fouten? Die liggen altijd bij de anderen!
Zo’n houding past in het geheel niet bij een kind van God. Want, wie Gods kind wil worden, moet zich tot Hem bekeren. Daarbij hoort het besef van verlorenheid en schuld, de erkenning dat we van nature zwak en slecht zijn. Is het dan niet vreemd als zo iemand naderhand vervalt in de hoogmoedige houding: ‘Bij mij is alles goed’? Hoe diep ging zijn bekering dan?
Het dagboek bestellen?