Laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets. Openbaring 22 vers 17
Het was tijdens een hittegolf. Aan het einde van de middag stopte een man bij een tankstation. Toen hij wilde betalen, zag hij in de grote hal een kraan. Omdat hij enorme dorst had, wilde hij drinken. Maar hij zag aan de kraan geen hendel. Er hing wel een bordje: ‘Buk u en drink!’ Dat begreep hij niet.
Hij betaalde aan de kassa en vroeg: ‘Kunt u mij zeggen hoe die kraan werkt?’ – ‘Gewoon, zoals het er staat: bukken en drinken!’
De man keek nog eens en snapte er niets van. Misschien moest hij toch maar doen wat daar stond? Hij bukte zich voorover – en het frisse water begon te stromen. De bewegingssensor had z’n werk gedaan.
Is het met de redding van onze zielen niet precies zo? Het staat eenvoudig in de Bijbel: ‘Geloof in de Heere Jezus, dan wordt u gered!’ Maar ja, dan moeten we wel buigen. Dat is zo pijnlijk voor onze trots. Zolang we dat weigeren, krijgen we van het water des levens geen druppel. Als we voor God neerknielen en onze schuld erkennen, ontvangen we het ware leven, wordt de dorst van ons hart gelest.
Het dagboek bestellen?