Toen hij [= Petrus] op de sterke wind lette, werd hij bevreesd, en toen hij begon te zinken, riep hij: Heere, red mij! Jezus stak meteen Zijn hand uit, greep hem vast. Mattheüs 14 vers 30 en 31
Een echtpaar uit de Duitse plaats Oldenburg maakte een strandwandeling. De 73-jarige man gooide een bal weg en de hond bracht hem steeds weer terug. Het dier weigerde toen het speeltje in het water terechtkwam. Steeds verder dreef de bal weg in zee. Daarom ging de man er zelf maar achteraan. Toen hij terugzwom, ging hij plots kopje-onder. Zijn vrouw sloeg alarm. Enkele helpers kregen hem nog wel op het droge, maar in het ziekenhuis overleed hij.
Petrus zonk weg toen hij naar de wind en de golven begon te kijken. We weten het zo goed: ‘Had hij maar verder alleen naar de grote Meester gekeken; dan was er niets gebeurd!’
Klopt. We kunnen ook zeggen: ‘Wat is het mooi dat hij direct de Meester te hulp riep, toen hij begon te zinken!’
Dát is zo belangrijk: dat we ons er altijd van bewust zijn dat alleen de Heere Jezus ons werkelijk kan helpen. En dat we Hem dan ook echt om hulp vragen. Dan staat Hij ook voor ons altijd klaar.
Het dagboek bestellen?