De sterren van de hemel vielen op de aarde, zoals een vijgenboom zijn onrijpe vijgen afwerpt als hij door een harde wind wordt geschud.
Openbaring 6 vers 13
Iedere wolkeloze nacht zijn wel ‘vallende sterren’ waar te nemen. Het zijn bijna altijd kleine stofjes en steentjes die in de atmosfeer verbranden. Per jaar wordt onze planeet 55.000 ton zwaarder door al dat neervallende gruis.
Er zijn ook brokken bij van tientallen meters en zelfs kilometers doorsnee. In 1908 stortte in Siberië een klont neer die een gebied ter grootte van de Randstad verwoestte. We hadden toen ‘geluk’. De volgende keer ook?
In de nabije toekomst zal het sterren ‘regenen’ – als God een streep zet onder de mensheid. Hij heeft de mensen nu zo’n zesduizend jaar verdragen, maar dan is het voorbij. Dan komt Christus om in gerechtigheid te regeren.
Wie de Heere Jezus heeft aangenomen, hoeft voor dat oordeel niet bang te zijn. Hij zal dan echt niemand laten omkomen voor wie Hij met Zijn bloed heeft betaald. Daar kunnen we zeker van zijn, omdat Hij ons dat heeft gegarandeerd.