Van Mij is het zilver en van Mij is het goud, spreekt de HEERE van de legermachten.
Haggaï 2 vers 9
Nederlanders gooiden in 2012 met elkaar heel wat kostbare spullen weg: 27 miljoen euro goud, aan zilver 2 miljoen euro en aan koper 14 miljoen. Elk jaar gaan zulke hoeveelheden bij het grofvuil. Het zit vooral in elektrische apparaten, zoals tandenborstels, mobieltjes en computers.
Er zijn nog veel meer schatten waarop ze geen prijs stellen. God biedt alle mensen genade en heil aan, maar velen wijzen dat af. Hij wil zondenvergeving schenken en de mensen hun schuld kwijtschelden, maar ze hoeven het niet. God geeft innerlijke rust voor het geweten en vrede voor het hart, maar mensen weigeren het aan te nemen.
Als je daarover nadenkt, kom je toch tot de slotsom dat het onbegrijpelijk is? Al die schatten kun je krijgen zonder ervoor te betalen of er iets voor te moeten doen – en tóch: ‘Nee, we willen het niet!’
Het probleem is dat God alleen verlangt dat een mens erkent een zondaar te zijn. Dat hij toegeeft dat hij het oordeel heeft verdiend. En dat hij beseft dat hij zonder Helper verloren is. Dát is te veel voor onze trots!
Wie verstandig is en zich buigt, wordt schatrijk!
Het dagboek bestellen?