Jezus riep nogmaals met luide stem en gaf de geest. En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën, van boven tot beneden; de aarde beefde en de rotsen scheurden. Mattheüs 27 vers 50 en 51
Om drie uur ’s middags week de duisternis van de aarde. De Godverlatenheid was voorbij; de Heere Jezus had voor al onze zonden geboet. Toen stierf de Heiland.
Op datzelfde moment werd in de heilige tempel te Jeruzalem het reukoffer gebracht. Het lot bepaalde wie van de priesters het heiligdom mocht binnengaan om het reukwerk op het altaar te leggen. Die dag zal de dienstdoende priester nooit vergeten hebben.
Hij stond daar bij het gouden reukofferaltaar, vlak voor dat prachtige gordijn dat het heilige der heiligen afsloot. Terwijl hij daar eerbiedig bezig was, helemaal alleen, scheurde opeens die voorhang. Van het plafond tot op de bodem. Zonder mensenhanden.
Inderdaad, het was Gods hand. Híj handelde. Hij liet daardoor iets zien. Namelijk, dat de toegang tot Hem vrij was op grond van het offer dat net buiten de muren van Jeruzalem was gebracht. Omdat de Heere Jezus stierf, kunnen wij tot God naderen!
Het dagboek bestellen?