Hij was altijd, nacht en dag, op de bergen en in de grafspelonken en hij schreeuwde en sloeg zichzelf met stenen.
Markus 5 vers 5
Het is verschrikkelijk als iemand zichzelf door zo’n innerlijke dwang kwelt en pijnigt. Wat een duistere macht beheerste deze arme man! Het was een demonische macht die hem steeds dichter naar de dood toe dreef. Hij was niet in staat zichzelf daarvan te bevrijden. Dat geldt voor de hele mensheid, gebonden in de macht van de satan. De grote verleider heeft altijd dat éne doel voor ogen: dat de mens zichzelf ruïneert door te zondigen, zodat hij God niet kan dienen en eren.
Vele zonden leiden ook letterlijk tot zelfvernietiging, uiterst langzaam of razendsnel. Het leven in de zonde laat z’n littekens na. In sommige gevallen gaat de gezondheid eraan, maar in álle gevallen wordt het geluk vernietigd. Wie in opstand tegen zijn Schepper leeft, kan toch niet echt gelukkig zijn? Bovendien zegt dat stemmetje in ons hart dat op de zonde eens Gods oordeel zal volgen.
Er is een uitweg. Er is tóch bevrijding mogelijk! Niet door onszelf, maar door hulp van buitenaf. Door het geloof in Jezus Christus worden we verlost!