Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte.
Markus 4 vers 39
In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 braken vele dijken door. Grote gebieden kwamen onder water te staan. Het kostte vele mensen het leven. De watersnood zit in ons nationale geheugen. Ook op de Noordzee ‘orkaande’ het. Tientallen schepen kwamen in de problemen, negen vergingen er. Daarbij kwamen zeker 220 mensen om.
Onze Schepper is de Meester over de natuurkrachten. Hij werd als Mens geboren. Zo lag Hij vermoeid in het scheepje te slapen. Zijn discipelen wekten Hem; ze waren doodsbang dat ze zouden vergaan. De Meester stond op en liet zien dat Hij tegelijk God is. Hij beval de wind en de golven – en die gehoorzaamden! Er ontstond een grote stilte.
Waarom handelde Hij niet zo in die nacht van 1953? Gods plannen zijn vaak anders dan de onze. In ieder geval wilde Hij de mensen waarschuwen. Nog steeds probeert Hij ons erop te wijzen dat het leven op aarde maar zo kort is en ontzettend snel voorbij kan zijn, en dat dan de eeuwigheid volgt. Hij wil dat we de weg naar de hemel inslaan, door het geloof in Christus.
Het dagboek bestellen?
