Ezra had immers zijn hart erop gericht om de wet van de HEERE te onderzoeken, om die te doen en om in Israël de verordeningen en bepalingen te onderwijzen.
Ezra 7 vers 10
Ezra was een priester van God. Na de ballingschap van de Joden in Babylon keerde hij naar de stad Jeruzalem terug. Hij is een voorbeeld, omdat hij vol eerbied voor God was en in trouw aan Hem leefde.
De dagtekst toont hoe hij leefde en handelde. Dat heeft aan geldigheid en belangrijkheid niets verloren.
Als eerste onderzocht hij het Woord van God. Dat wil zeggen: hij las het en overdacht het. Hij spande zich in om Gods gedachten te leren kennen. Hij had alleen enkele delen van het Oude Testament, terwijl wij de complete Bijbel hebben.
Vervolgens bracht hij wat hij had begrepen, ook in praktijk. Gods gedachten kennen, is niet voldoende. Ezra deed het ook. Dat is gehoorzaamheid.
Ten slotte was het zijn wens om wat hij had geleerd én gedaan, ook aan anderen door te geven. Dat was liefde tot zijn medemens. De zegen van God houden we toch niet voor onszelf? Daarvan willen we ook anderen graag laten genieten.