In Grazige Weiden

Zoals het gebeurde in de dagen van Noach, zo zal het ook zijn in de dagen van de Zoon des mensen. Zij aten, zij dronken, zij namen ten huwelijk en zij werden ten huwelijk gegeven tot op de dag waarop Noach de ark binnenging en de zondvloed kwam en hen allen om deed komen.

Lukas 17 vers 26 en 27

God gaf Adam en Eva in de lusthof alles wat op aarde groeit, te eten. Daartoe liet Hij het voedsel groeien. Hij spoort ons aan dat te eten, maar niet zonder Hem daarvoor te danken.

Waarom klinkt het dan zo negatief wat de Meester zei van de mensen uit Noachs tijd? Het gaat om het misbruik van Gods zegeningen. Het ongeremde eten en drinken brengt mensen soms op de rand van het graf of zelfs erin!

In tijden van honger en gebrek door natuurrampen of oorlogen zijn mensen eerder geneigd naar God te luisteren. Welvaart en overvloed houden hen daar vaak juist van af. Hun godsdienst is de luxe en de gemakzucht. Hun god is hun buik. Hun hemel is een zwelgpartij. Arme mensen die zó door het oordeel worden overvallen! Als we God kennen, mogen we dankbaar genieten van de aardse zegeningen.

Wat erbovenuit gaat, mijn zoon, wees gewaarschuwd!

Prediker 12 vers 12

Vandaag om 12.00 uur loeit voor de laatste keer het luchtalarm, was tenminste de bedoeling. De gillende sirene was iedere eerste maandag van de maand te horen. Het was al eerder gepland, maar nu moet het NL-Alert het systeem vervangen. De waarschuwing voor de bevolking komt dan via het mobieltje binnen, want in geval van nood moet gewaarschuwd kunnen worden.

Er ís nood! Nu. Voor velen.

Die nood bestaat niet voor allen die in de Heere Jezus hebben geloofd, want zij zijn daardoor in veiligheid. Maar die nood bestaat wél voor wie zich nog niet tot God heeft bekeerd om zijn zonden te belijden, en die nog niet Christus als z’n Heiland heeft aanvaard.

Wat die nood is? Dat is het eeuwige oordeel. Wie zonder Christus sterft, zal tot in het oneindige in de hel moeten boeten voor z’n zonden. Is dat niet het grootste gevaar waarvoor gewaarschuwd moet worden? God laat in Zijn grote liefde het evangelie in de hele wereld verkondigen. Onder alle volken en in alle talen klinkt Zijn uitnodiging: ‘Bekeer je en kom tot Mij, Mijn zoon stierf ook voor jou!’

Hij vroeg hun dan opnieuw: Wie zoekt u? En zij zeiden: Jezus de Nazarener. Jezus antwoordde: Ik heb u gezegd dat Ik het ben. Als u dan Mij zoekt, laat dezen weggaan.

Johannes 18 vers 7 en 8

Het was nacht. De Heere Jezus was met Zijn elf discipelen in de hof Gethsémané; Hij had gebeden, zij hadden geslapen. Judas verscheen, als gids van een troep soldaten en knechten van de overpriesters. Ze kwamen om de Heere Jezus gevangen te nemen. Ze waren er niet toe in staat. Ze deinsden terug en vielen op de grond toen Hij Zich bekendmaakte. Nee, ze namen Hem niet gevangen; Hij líet Zich gevangennemen.

We zien dan opnieuw één van de talloze bewijzen van de liefde en volmaaktheid van de Heiland. Hij vroeg of Zijn discipelen vrij weg konden gaan!

Had Hij geen steun aan hen kunnen hebben als ze bij Hem waren gebleven? Hadden ze Hem geen troost kunnen bieden? De Meester dacht echter niet aan Zichzelf, maar aan hen. Hij wist dat zij het al moeilijk genoeg zouden krijgen in de komende dagen. Hij wilde ze nog meer moeilijkheden besparen. Uit liefde was Hij bereid Zijn weg nóg eenzamer te gaan. Wat een Heiland!

De engelen zullen uitgaan en de slechten uit het midden van de rechtvaardigen afzonderen, en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal gejammer zijn en tandengeknars.

Mattheüs 13 vers 49 en 50

Op een zaterdag in november 2023 was in Schijndel een gezin met drie kleine kinderen gezellig thuis. Om half negen ’s avonds werd plotseling de voordeur ingetrapt. De aanhoudingseenheid van de politie stormde binnen. Ze kwamen voor iemand van wie de aanhouding risico’s zou kunnen opleveren. Maar ze hadden zich in het adres vergist.

Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Gods engelen kan zo’n vergissing natuurlijk niet overkomen. Ze hebben het grote voordeel dat hun Opdrachtgever de alwetende God is.

Daarom kan ook niemand aan hen ontkomen. Verstoppen heeft geen zin, geen enkele list werkt. Valse papieren of gezichtsveranderende operaties zijn nutteloos. Er is slechts één manier om te ontkomen aan die wrekers van Gods gerechtigheid: door de toevlucht tot God te nemen en in Zijn Zoon te geloven, de Heere Jezus Die aan het kruis het oordeel over onze zonden onderging.

Onthoud u van elke vorm van kwaad. En moge de God van de vrede Zelf u geheel en al heiligen.

1 Thessalonika 5 vers 22 en 23

In zedeloosheid loopt de westerse maatschappij voorop. De normen van God zijn overboord gegooid. De mens eist de vrijheid om te doen wat hij wil.

Als wordt geprobeerd de stroom van ongerechtigheid in te dammen, zijn de reacties niet mis. Verworven vrijheden zijn onaantastbaar. Tolerantie viert overal hoogtij – alleen niet altijd voor hen die gewetensbezwaren hebben.

Dit hoeft ons allemaal niet te verwonderen. In de Bijbel is dit duidelijk voorzegd, zó duidelijk dat we ons alleen maar kunnen verwonderen hoe nauwkeurig God van tevoren alles weet. Het laat ons zien hoe dichtbij het einde is gekomen.

De maatschappij, de tijden, de zeden kunnen veranderen, maar God is de Onveranderlijke. Hij is de Eeuwige, altijd Dezelfde. Ook Zijn gedachten veranderen daarom niet. Wie daarnaar handelt, zal de zegen daarvan ondervinden – nu én in de eeuwigheid. God beloont overvloedig als we voor Hem buigen en naar Zijn wil vragen.

Hij [= Mozes] koos ervoor liever met het volk van God slecht behandeld te worden dan voor een ogenblik het  genot van de zonde te hebben.

Hebreeën 11 vers 25

In november 2019 braken vijf jongemannen – broers en neven van elkaar – in bij museum Grünes Gewölbe in Dresden. Ze gingen er met diamanten en briljanten vandoor. De stenen waren met elkaar 116,8 miljoen euro waard. Het was in vijf minuten geritst, maar in mei 2023 kregen ze straffen opgelegd van vier tot ruim zes jaar cel.

Mozes gaf het goede voorbeeld. Hij moest kiezen tussen een kort leven van genot in de zonde en daarna het eeuwige oordeel, én een slechte behandeling tijdens dit korte leven en daarna een eeuwige beloning in de hemel.

Wat is die keus eenvoudig! Daarom, laten we met zonde in ons leven radicaal breken, die voor God belijden en wegdoen! De slechte behandeling tijdens dit leven bestaat er voor ons meestal hoogstens uit dat de één of de ander ons uitlacht. Nou en?

Dat korte genot van de zonde maakt nog niet eens werkelijk gelukkig. Tot God gaan en als gereinigd mens met Hem leven, dát is waar geluk, nu al!