Geplaatst op

Het Rechte Spoor – 2019 | Zondag 17 november

Ik lig wakker, ik ben geworden als een eenzame mus op het dak.
Psalm 102 vers 8

Mussen leven nooit alleen, maar altijd in zwermen. Als ergens een mus alleen rondvliegt, is er iets aan de hand. Het vogeltje is eenzaam. – Zó heeft de Heere Jezus Zich gevoeld toen Hij op aarde was: eenzaam, onbegrepen en verlaten.

Talloze mensen wezen Hem af. De godsdienstige leiders stonden Hem naar het leven. Zijn volgelingen dachten vaak in de eerste plaats aan hun eigen voordeel en belangen. Uiteindelijk was er niemand met wie Hij werkelijk van gedachten kon wisselen. Hij had Zijn discipelen al enkele keren gezegd dat Hij aan de heidenen overgeleverd en tot de kruisdood veroordeeld zou worden. Het drong niet door!

Met Zijn God en Vader had de Heere Jezus wel volkomen gemeenschap. Altijd. Vaak bracht Hij de tijd in het gebed door. Maar op aarde had Hij niemand met wie Hij van hart tot hart kon spreken. Geen mens begreep Hem. Hoewel Zijn discipelen Hem oprecht liefhadden en meerderen zich aan Hem overgaven, was er niet één die begreep wat er in Zijn hart omging. Hij ging inderdaad in eenzaamheid Zijn weg en ging geheel alleen naar het kruis.

 

Het dagboek bestellen?